ÖĞRETMENİM

Sen hiç büyük adam olmadýn öðretmenim.
Hep seni küçük iþler peþinde gördüm.
Büyük adamlar, dünyalarý kurtarýrken;
Sense ayaðým sýkýþtýðýnda aðaca,
Ayaðýmý kurtardýn…

Sen hep küçük iþler peþinde koþtun öðretmenim,
Sen hiç büyük adam olmadýn .

Büyük adamlar, çaðlar açýp çaðlar kaparken,
Sense kalemimin ucu kýrýlýp aðladýðýmda,
Kalemimin ucunu açtýn .

Sen hiç büyük adam olmadýn öðretmenim.
Büyük adamlar yýldýz peþinde koþarken,
Sense peþimde koþtun öðretmenim.
Sen hiç büyük adam olmadýn.

Büyük adamlar billur saraylarda yaþarken,
Sen minicik kalbimde yaþadýn öðretmenim

Sen hiç büyük adam olmadýn öðretmenim.
Büyük insanlar, Büyük Türkiye sevdasýna kapýlmýþken,
Sense hep biz küçüklere sevdalandýn öðretmenim.

Gün oldu göz yaþýmda seni buldum,
Gün oldu dizlerinde uyudum,
Gün oldu baþýna taç diye kondum,
Sen hiç büyük adam olmadýn öðretmenim.

Ayakkabýmýn baðý çözüldü baðladýn,
Oturdun benimle aðladýn,
Çocuk oldun benimle oynadýn,
Sen hiç büyük adam olmadýn öðretmenim.

Mehmet BULUT


Sosyal Medyada Paylaşın: