Yavru bir kedi ürkekliðindeki güne yüzümü döndüm
Ucuna iliþtirilmiþ gece
Göz kýrpar geleceðine
Ama ben sabýrla büyüdüm
Uðraþma dedim hep
Ben ne geceleri havanýmda öðüttüm
Cana sýçrayan çýðlýklarýna nice benler gömdüm de
Çaktýrmadan aydýnlýða gebe kalýþlarýný gördüm
Girdikçe göbeðine çözülürken sýrlarým
Düþlerimin sudaki seslerine düþtüm
Kýrk yerinden yarýlan tenimle
Kimbilir kaç kez olduðum yere çöktüm de
Yine avuçlayýp sancýlý sabahlarý
Kalkýp inançla yürüdüm
Heveslenme gece çöreklenemezsin üstüme
Acýmasýzca eritirim seni gözlerimde
Yaþlarýmla serinleyemezsin
Zaten bin kefene süzüldüm
Sen nesin ki çekilenlerde
Unutma izlerine bile kýyamayan
Yüreklere alabildiðince güldüm
Fýsýldadýðýnda martýlarýn kulaðýna
Sevinç naralarýyla kutlayacaklar sensizliði
Bilmeden günün renkleriyle beslendiðini
Bense ne penceremden sýyrýlýþýna sevindim
Ne de içine battýðým zifirine üzüldüm
Tek derdim
Her geliþ gidiþinle
Ömrümden bir yaprak düþürdüm...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.