"sen varsýn ya sen
þu elimdeki sigara gibisin
alevi saçlarýn, dumaný gözlerin
arada tek fark var
sigarayý ben, beni sen yaktýn!"
...
bir kurþunla umutlarýmý
vuruyorum þimdi tam on ikiden
içimdeki çöl hasretlere yokuþ süren daðdan
bu göçük þehre yorgun ve yenik düþüp
yamalý ruhlarýn ölü mezarlýðýnda
topluyorlar daðýnýk parçalarýmý
gözlerini baðýþlamýþlar
kefenimde organlarým kurban
oysa yaþama hevesiyle uçan bir kelebeðin
rengârenk kýpýrtýsýyla üç günlük de olsa
takas etmek istemiþtim solan rengimi
en iyi duygu yarýþmasýnda
belgelenmiþ altýn sözlerimi
saðýr ve dilsiz bir duvarýn
en taþ en soðuk köþesine
týrnaklarýmla kazdým
ve sirke satan yüzünü
güldürme inadýyla peþine verirken
dedikodu kazanlarý kaynasýn diye
boþuna ecel terleri dökmedim
sana göre her þey çocuk oyuncaðý
nasýl olsa cümlelerin ciðerini iyi söker
kelimelere de zevkle çentik atarsýn
kalp atýþlarýný duymadýðýn romantizmin!
geceyi alt üst ederek
zehir zýkkým ettim tüm bekleme salonlarýný
hep yarýnlý düþler yaðdýrdým yanaklarýma
ondandýr hep kendimi uykuya verdiðim
yaðýþý bol iklimlerden gözyaþý sipariþ veren
kadýnlarýn hýçkýrýklarý ateþ saçýyor yüzüme
varýn gidin benden, beni bana býrakýn
sizi de boðmak istemiyorum cinnetimde
dünya cayýr cayýr kavrulan orman
ve yakýlacak odunlarýn yýðýnýna
kibrit taþýyan korolar eþliðinde
tutuþturduklarý dallarýn
etrafa sýçrama ve yayýlma etkisi
üstüne susuzluk tehlikesiyle
kendini çýplak edenlerin ah’larýnda
duman altý yere çökenlerin sayýsý bir hayli fazla
yardýmlarý geri çeviren gurur abidesi
sivri zekalýlara dedim ki
sabredin!
gökyüzünün elbisesini yýrtýp
ýslak bulutlarýmla yaðacaðým üzerinize
ve söndüreceðim yangýn yerine dönüþen yüreðinizi
kapkara s.isli gözlerle üstüme yürüyen siyahlýðýnýza karþý
ve yürürken ayaðý takýlan duygusuzlar
boðuk çýðlýklarýmý kucakladýðýnýzýn
farkýna vardýðýnýzda
sizden gitmiþ olduðumu anlayacaksýnýz
bin ömür geçse de
çýnlayacak sesim kulaklarýnýzda
çünkü yüreðini döþek gibi ortaya seren
benim üþüyen bedenimdi
buruþturup ayaklar altýnda çiðnemeniz
sizin sevgisizliðiniz!
mavi bulutlarla kucaklaþýp
yeþillikte yuvarlanmak isteyen çocuklarýn
hüzün kokan yanaklarýndaki utangaç küskünlük
benim dramýmdýr!
yetim gibi kimsesiz ve sahipsiz
üstü açýk yorgansýz bedenlerine
alaylý bakýþlarla doðrulan aldatmacalý melodram
parmaðýný havaya kaldýran ’ben burdayým’ýn kandýrmacasý
tut ki bu haykýrýþlarýn birikintisi
asi bir nehrin akýntýsýna kendini gönüllü kaptýrdý
ve kucaklaþtý soluk soluða düþük yapan seslerle
sýrýlsýklam ýslattý üstünü baþýný
ve güneþsiz kurutup kaldý gecenin koynuna gebe
o yüzden geceyi alt üst sererek
geçiren iki daðýnýk þehirden
birine senin adýný verdim
imdatlarýn soðuk duvarlardan
yüzüme vurmayacak artýk!
hâlâ uyuyor musun?
...
sen varsýn ya sen!
þu içimdeki ç.aðlayan deniz gibisin
köpüðü dudaklarýn, mavisi aðýtlarýn
arada tek bir fark var
sen dalgaya, ben de kayaya çarptým!
Meral Gül...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.