Meçhul

Meçhul

Bir yaprak daha düþtü, topraða ve suya.
Bir sayfa daha kapandý, hatýralara.

Nihayetlenirken bir karýnca adýmý
Sonsuza açýlýr, ölen bir kulun caný.

Yeni ufuklara yelken açan gemiler.
Tutuyorlar beni bilmediðim faniler.

Mavi düþlerde gezmek isterken seninle.
Neden çekip gittin beni böyle meçhule.

Yokluðun girdabýna tutuldum dönüyorum.
Semadan gelen eli ben þimdi görüyorum.

Düþmen dahi düþmek siz nereye gidiyorum?
Yokluðun pençesinde sonsuza eriyorum.








Sosyal Medyada Paylaşın: