Günün tozunu Sildim üzerimden. Artýk seni bulacak Yönlerim var Pusula istemeyen.
Resmin durdukça gözlerimin ardýnda Sanki sardunya kokularý yayýlýyor dudaklarýma.
Sonra Sabahýn en sahipsiz durduðu saatlerde Daðlarýn uykusuna açýyorum penceremi. Çið düþmüþ topraðýn dokusuna Ekiyorum sardunyalarý. Kokluyor musun?
Yaz bitti. Mungan’ nýn dediði gibi ’iyi gelecek mi sözcükler’ Yoksa kýþa kucak dolusu Eprimiþ kelimelerle mi gireceðiz? ’istersen fýrtýnam olabilirsin’ Diye fýsýldarken kulaðýna, ’ellerin üþümüþ’ demiþtin. Oysa ne çok üþüdüm ben aþk ayazlarýnda. Olsun Sen beni ellerimden ýsýtmaya baþla.
Sonra gülüþümü ýsýt Kýþ güneþi kývamýnda. Ve duvarlara kapaklanýp kalkamayan Yalnýzlýðýma da dokun usulca. Ama suyun altýnda kalan buzullara tutunmuþ, Bacaklarýný karnýna çekip Baþýný dizlerine koymuþ, Ýradesiz yanýma Dokunma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan çavdarcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.