/ sen de / SUS

Þýmardý baþýmý dayadýðým dað
Bakmadým doruklarýnda çiçeklerine / yýktým
Aðdalý cümleler kaldý altýnda
Çölünde mecnunun cesedini gördüm
Ayaklarýmý küçük derelerin sularýnda buldum
Yaralara aldýran kim!
Her þeyi göze aldým / yürüdüm



Bir taþýn yosunu gözlerimi almak istedi
Düþürdüðüm düþlerimi arýyordum / sen saklý
Soyundu fikrim umursamazlýðýndan
Sessizce söylendim
“Gözlerim olmaz, gülüþlerimi al”
Gamzelerimde hüzünleri besledim
Avcý gönderdiler / vuruldu gözlerim



Sancýsý bende, yýrtýlarak þafak güneþi doðuracak
Birazdan / O vakit
En çok gözlerindeki ýþýðý sevdim
Ne olduysa…
Iþýksýzým / yýldýzlarý da býraktým çýð altýnda
Uçurum / aslýnda yanýlgýlarým
Ben kendimi kandýrdým / sen karanlýktýn



Güzden bozma bir kýþ günü / güneþ tepede
Kara bulutlarýný dikti baþýma
Yüreðime bereketinden keder damlattý
Mevsimi saklayacaktým yamaçlarýma
Kýlýnmadan namazým
Buzuna sardý sarmaladý / baharsýzlýðýna gömdü
Ýtirazým yok / yine yýkardým daðlarý



Öfkelendi daðýn kibrini bilmez serçe
Dalýmdan uçtu gitti bilmediðim þehirlere
Gitme dedim / kalbim yarým
Birkaç kelimeden cümle kuracaktým
Büyü bozulmasýn istedim / aklýmda bildiðim gibi kal
Sustum
Þimdi varsa bir söyleyeceðin / sen de / SUS





Nevim Karahan


Sosyal Medyada Paylaşın: