Duy Beni

düþmez üstüme
ölümün gölgesi
ben çelik süngüye
göðüs germiþ
kurþun askerin çocuðuyum
icazetin memesi
nefes vermez bana

yanýlýr
sözümüzü duymayan
kulaklar
koynumda tabut taþýrým
demirin sýrrý
ellerimde saklýdýr
özgürlüðü kazýdým
gözbebeklerinize
sorun yanýtlasýn
sýrça köþkte oturanlar

koynunda büyüdüm
cehennemin
yalancý bahar düþleriniz
aldatmaz beni
güneþin yüzünü
nasýrlý ellerle yýkadým
ateþler yakmaz
ben vataným
ülküyüm

onurlu bir halkým
çakal soyu düþmez
hisseme
efendilerin neferi deðil
gövdemin gölgesiyim
gölgeler diyarýndaki
mabedin titretmez beni
bin yýllýk saltanatlarýn
prangasýný yýktým

ne ölüm
ne karanlýðýn
aciz kahramanlarý
korkutur
üstüme
özgürlük kefeni giydim
kanla yýkanmýþ
düþlerle beslenen
ihanet çocuklarý
savrulur fýrtýnalarda
gün olur

25.10.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: