Hayat Öper Geçer

a.
hayat her zaman
olmadýk zamanda
olmadýk yerimizden öptü bizi
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyordu künyede
hep bir adým sonrasýný sorguladýk
içimizde yeþerttiðimiz
kuþku nöbetlerinde
kýrýlgandýk ve hatta kýrýlmýþtýk bir yerinde hayatýn
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyordu künyede

b.
ve biz öylece duruyorduk
orta yerlerde bir yerde
hiç bir yere gittiðimiz de yoktu
gerek de yok gibi geliyordu bazen
hayat geçip gidiyordu iþte içimizden
üstümüzden
biz öylece duruyorduk
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyordu künyede

c.
bir yel esse
sesi duyulacaktý sessizliðimizde
ama esmiyordu nedense
esse alýp götürecekti bizi bir yerlere
esmiyor yel ve biz öylece orta yerde
duruyorduk
tepkisiz
duyarsýz
bakýyorduk gözlerimizi kýrpmadan
hayatýn giderken yanýndan geçtiði
ve hiç bir durakta durmadýðý yerlere
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyordu künyede

d
aklýmýza gelmiyordu
bir sonraki durakta inmek
çünkü esmiyordu yel
ve molalar ihtiyacý gidermiyordu

üstümüz baþýmýz çýplak / bilinci kuþanmamýþýz
içimiz dýþýmýz sevinçsiz / gam keder yük edinmiyoruz
önümüz arkamýz boþluk / yönsüz yansýz dönüyoruz
ölümüz dirimiz beþ para etmez / ki zaten beleþ yaþýyoruz
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyor künyede

e.
biliyorum mümkünü yok bazý þeylerin
iki iklim arasýna sýkýþmýþ nefesimizin
kusursuz ölümü bu
gözlerden ýrak yaþadýðýmýz kýsa konuklukta
çünkü geç kalmýþlýðýmýz yazýyor künyede

07.02.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: