Arif Olana

Zavallý çocuk,

Beni kandýrdýn sayalým.

Ya kendini ?

Bir taþla bin bir kuþ....!

Vurulan serçeye acýmam

Kuþ kadar beyniyle öksene düþsün

Önemli deðil,

Ama acý olan þu ki

Kartal avladýðýný sanýyor,

Öylesine caka satýyorsun

Yanýlýyorsun.

Fýrtýnaya meltem desen diner mi gürlemesi

Çakala aslan desen benzer mi hiç kükremesi

Bilmiyorsun.

Bilmiyorsun ki,

Kurduðun tuzak

Avlamayý düþündüðün

Tüm canlýlardan uzak.

Düþtü sandýðýn canlý,

Uzak iklimlerin hülyasýyla

Kendinde bile deðil, bak.

Gör,

Kör olasý kara gözlerinde

Sevda arayan sýrlý gönüller bile

Sadece merhamet dolu.

Sense merhamet avladýðýnýn

Farkýnda bile deðilsin

Anla,

Anla ki

Meziyet sende deðil

Sana merhamet edende

Kork,

Bu yanlýþ yoldan

Dönüþ çok zor olur

Sonra demedi deme

Çok üzülürsün.

Sosyal Medyada Paylaşın: