O gözlere tutulmaya gör. Seni sardýgýnda dilin tutulur. Benim gibi bakmayan zaten kör, Aþkýna tutulmayan yüreði neyleyim.
Kimi bakar görmez seni , anlarým. Benim gibi bankana düþmaným. Hayatýmý ruhuna adar kendimden cayarým. Bir masal sandým yazdým ömrümü...
Yüreðimde acý bir keman namesi... Ruhuma dinlettiðin aþkýn kaçýncý senfonisi, Kapýlýp gittiðim hasretliðin bilmecesi, Su olup akta gel yüreðimin penceresi...
Dünya senin gözlerinden yansýr bana Ellerin heyecandan dolanýr ya dudaklarýna Kalbim öyle hür ve gür atarki iþte o an Sanki dünya yýkýlýyor ardýndan...
Ýçine çektiðin nefes olmak isterken sana Ciðerlerine doldurmak varken sevgimle Bir o kadar uzak kaldim ellerinden düþlerine Yarab þükür sana , verdiðin bu güzelliðe... Binlerce þükür onu bana yar kýldýn diye...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.