düş
düþlerime uzaktý aydýnlýk sabahlarý günlerin
ellerimde ezik, belki küs ,kýrýk sözcükler
birlikte yan yana dizilip bir þey diyemediler
ufuklarým avuçlarýmdaydý sýkýca tuttuðum
çeker gider diye belki kaybetmekten korktuðum
düþlerime uzaktý koca bir ormanda tek bir aðaç
yapraklarýnda sabah çiyi ve gözyaþlarým
on iki mevsim dökülmeyen dimdik yapraklarýna
þiirler döküyorum þiirler döþüyorum yine
þiirler ütülüyorum geceye
düþlerime uzaktý aydýnlýk sabahlarý günlerin
iki avucumun arasýnda yüzüm düþünmüyorum
her gün yer kabuðu çatlýyor inadýndan
sevinçlerim ,sevgilerim yastadýr bugün
artýk þiirler gelmeyecek Arif Damar’dan
düþlere þiir düþer kimi kez ya da þiir yeþerir
havada þiir gibi bir nefes arar ya insan
mutlu olmak içindir gecede günde
þairler þiir eker þiir biçer ya
inan kaðýtlar halay çeker düðünde
düþlerime uzaktý kýrýk dökük selamlar
sözcükler hazýrolda durmasýn öyle
rüzgar essin, dal kýrýlsýn sen de
dostluðun ,merhaban, donuk gülüþün
yalandý , gidiþin kadar, dönüþlerin de
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.