Çaya Şiir

Bulutlardan sýzýp gelmiþ ince düþün ince kýzý.
Rengi yakut yahut mercan kâh gurup vakti kýrmýzý.
Dolunayýn suretinde hâle misali gülümser.
Acýsýyla aný bende yârden andaç olan sýzý.

Bardaðýmda gülümseyen eþsiz kokulu fesleðen.
Buðu buðu sýcak sýcak önünde demlik baþ eðen.
Hiçten saadete kapý tevazudan esinlenen.
Bulutlardan inip sonra tekrar bulutlara deðen.


Adý çaydýr sureti ay sevgiliyle sevgili say.
Gül misalin ellerinden suya sýzan zor ve kolay.
Acýsýnda ayrý gizem yâr eliyle sineye em.
Yudum yudum cana merhem aydan yansýyan has dolay.


Bu þiiri çaya yazdým bir sureti aya yazdým.
Bazen eyyamý bahurdum bazen deliksiz ayazdým.
Gül emsalin nefesiyle dem dem þýngýrtý sesiyle.
Uykusuz geceler boyu iðne ile kuyu kazdým.


Gül dudakta buse oldu günle doðup gülle soldu.
Özündeki bin bir ýtýr gül damlasýna sýr oldu.
Buðulandý bulut bulut su özünde açan umut.
Albenisini kýskanýp periler saçlarýn yoldu.
Ankara,26.10.2010 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: