Ka
HİÇ BİRİ SEN DEĞİLSİN
HÝÇBÝRÝ SEN DEÐÝLSÝN
Hiçbiri sen deðilsin Hiçbirinde sen yoksun
Dýþarda koþuþan insanlarýn
Gelirken evden iþe sabahleyin
Seni düþünüyordum yolda yürürken
Sanki köþeyi dönünce senle karþýlaþacaðým
Bu aþka senin aþkýna özlemine o kadar hazýrlýksýzmýþýmki
Halbuki yýllardýr seni beklerdim
Ne bilirdim sensizken saatlerin bu kadar geçmez olduðunu
Dün gece
Yataða yatýnca koynuma özlemini aldým uyudum
Uyudummu uyumadýmmý anlamadým
Kalkýp dururken özlemin koynumdayken
Bu yüzden gece bitsin diye dua ettim
Seni düþünmenin en güzel yaný ne biliyormusun
Sen yokken tüm sana diyeceklerimi þiirlere hikayelere msn ye maillere dökmek
Her çalan þarkýda her müzikte seni düþünmek
Sen yokken en acý gelen þey ne biliyormusun
Senin þimdi çekip gideceðin ve bir daha gelmeyeceðin korkusunu yaþamak
Her gece açýp þiþeleri bitirmek
Buz gibi soðuk havada gömlekle dolaþmak
Araba kullanýrken 210 la koca Týrlarýn altýna sürüvermek arabayý
Sensiz kalmanýn acýsýný bilirmisin sen
Bilemezsin sen sensiz olmadýnki hiç
Olsaydýn ben þimdi her þeyi býrakýp gitmeyi düþünmezdim
Hiç insan olmayan bir yerde yaþamak istemezdim
Çiftlik kurup atlara senin ismini vermeyi düþünmezdim
Seni özlemezdim
Çünki sen yanýmda olurdun
Çok mutlu ederdim seni benim yanýmdasýn diye
Ama sen çok inatçýsýn
Sen hiç benim yanýmda olmadýn ki
Senin hep bedenin baþkasýnýn yanýnda kalbinde baþkasýnda
Buda bana ilk hayatýn intikamý adýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.