BELKİ SESSİZCE BELKİ ÇIĞLIK GİBİ

Kaçýncý aydý, hangi gündü bilmem
Ama karanlýktý her yer, zifiri bir yalnýzlýk çökmüþtü güne
Sessizdi, çýt çýkmýyordu þehrin en iþlek caddesinden
Yürürken araba geçti yanýmdan, çekip kurtarmadýn beni
Ayrýlýktan daha çok yaktý canýmý benim için endiþelenmemen
Ya ölseydim?
Sahi ne yapardýn o vakit,
Benim hayal ettiðim cenaze törenimde,
Sessizce aðlardýn bir süre, kimseler farkýna varmazdý
Nice zaman sonra, babamýn yanýna gidip sarýlýrdýn
Bana verdiðin sözleri fýsýldardýn kulaðýna, "baba" derdin O’na
Ne kadar da saf sevmiþim seni, ne kadar da zavallýymýþým
Direnemezmiþim karaelmas gözlerine,
En buz öfkelerim çözülürmüþ ateþinde
Korkuyorum bana zarar vermesinden yokluðunun,
Sen zarar vermezsin biliyorum da, yokluðuna hiç güvenmiyorum!
Þarký dinleyemiyorum biliyor musun?
Yüreðimin çatlaklarýndan içeri sýzar da
Temelimi aþýndýrsa diye...
Yýkýlmam yakýndýr, bir gece herkes uykudayken
Belki sessizce belki çýðlýk gibi...



Sosyal Medyada Paylaşın: