...BİR BİLEBİLSEM!
Ah bir bilebilsem ki, ben birde bilebilsem!
Gök kubben altýnda, ruh rahat bir ölebilsem
Ýçten kanlý bu hicraný da, bir sökebilsem
Buz sarmýþ gönül baðlarýný, bir çözebilsem
Allah’ým senin yolan, bin ölsem bir dirilsem
Ah bir bilebilsem ki ben, hoþ gönle bir düþsem!
Daðlasam da közde gönlü, iç yanýk izlensem
Gök kubben altýnda, yüzüm ak hakka çevrilsem
Elde türlü fýrsat, kalem kötüyü hep yazar
Nasip de nefsin elinde, hem yapar hem bozar
Kör gözler de sürme, fitneden hep kor çizer
Zehir saçýlmýþ diller, kalbi kýrar da düþer
Urganý da bozuk uçkur, ha bire de gevþer
Ah bir bilebilsem ki ben, yâr elinde bir piþsem!
Çýksam da o huzura, his pakça temizlensem
Gök kubben altýnda, sesim pak hakka seslensem
Ah dost! Seni benliðinin içinden bir görsem
Bin bir dert altýnda, bir kez de olsa bir gülsem
Dost diye güvenle, gönlümce bir tas su içsem
Ak ve pak o yüze, huþuyla elim bir sürsem
Çýlgýn çöküþte, içten çarpan gönlü dindirsem
Ah bir bilebilsem ki ben, Hakk’ý aþkla bilsem
Çözsem gönül baðýný, gülde ki aþký görsem
Gök kubben altýnda, elim pak Hakk’a sürünsem
Davran da kalk gönül, deryalara sal selini
Saðlam tut çökertme, hem elini hem belini
Kem gözlerden uzak tut, ocaðýný sevini
Düþme kötü eline, koy da alsýn “Hak” seni
Mert eriyle dövüþ, verme zibidiye beni
Ah bir bilebilsem ki ben, ar’lýkta dirilsem
Ah bir bilsem ki özdeyim ben, yüzler sürünsem
Gök kubben altýnda, sana hep þükürler etsem
Sýyrýl da yan bahtým, pak el terinde bir gitsem
Ýnsen göðüs kafesime, kalp yolunca gelsem
Gök kubben altýnda, iç rahat hakça bir dönsem
Yansam senin aþkýnla, altýnlarca tartýlsam
Bulut olupta ufkuna doðru bir yayýlsam
Ah bilsem ki ýþýk var, ona dek bir ulaþsam
Ah bir bilsem ki kurtuldum, gönle güller dersem
Gök kubben altýnda, ben Allah deyip de dönsem
AZAP...(26.10.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.