S O N / N OK T A

ýslattýðýnda yaðmur asfaltlarý
þarkýlar yalvarýr gibiydi aþka
her zerresi kârdý aþktan
alýnanýn…
verilenin…


koþa koþa getirip
koydum aþkýmý önüne
dayanamadý býraktý kendini
açtý yumuk gözünü kalbi
nazlanmadan sarýldý
“artýk seninim” dedi
“artýk seninim”

hiçbir þey kalmadý vermediðimiz aþka
karþýlýðýný aldýk fazlasýyla
havada koyduk son noktayý
kimse görmesin diye
sardýk bir buluta


ve
hâlâ ayný aþkla geçiniyoruz
kimseden borç almadan…



ali ulubay


Sosyal Medyada Paylaşın: