Bir dað baþý yalnýzlýðý yaþýyor yüreðim. Hangi dala tutunsam. Kuruyup gazel oluyor hýrçýn daðlar misali yalnýzlýðým. Yedi veren kangren otu gibi. Sarýyor tüm benliðimi. Rotasýný þaþýrmýþ gemi gibi. Savruluyorum kayalýklara. Bir ah kaldý benden geriye kalan. Sahra gibi yanýyor yüreðim. Ulan diyorum kendi kendime. Sevmek aþýk olmak neyine. Al iþte uçup gitti elinden hayat. Sona kalan iki metre çukur. Bir avuç toprak, onunda sahibi baþka..[
25.10.2010
ÞÝÝR MELEÐÝ EMEL BAYRAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.