çok eskidendi gülüþlerim.
hatýrlamýyorum þen kahkahalý seslerimi.
evimin zili ,sen çalardý, on yýl önce...
terliklerin hep hazýrdý kapý giriþinde,
yalanlara sarýlmazdýk geceleri,
saadetin yeri hazýrdý salondaki koltukta,
seviþmelerin teri, susatýrdý...
gülümsün, bebeðim derken,
nasýl da kýkýrdardý yüreðim.
þimdilerde zor yaþýyorum.
bir ömre ne çok hayat sýðdýrmýþým.
resimlere bakýp sayýyorum...
sýrtýn soðuk,
yüzüm donuk,
sýrýtmalarým aynada bana bakýyor.
gözlerimin içinde ateþ böcekleri sönmüþ,
her doðan gün, gece...
ne kaldý ki geriye.
heyecanýmý dut aðacýna astým...
misketlerimi komþu çocuðuna býraktým...
þiirlerimde hüzne asýlý kaldým.
eninde sonunda mavi saracak beni,
az kaldý biliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.