gitmelerden geliyorum sensizliðe,
yokluðunda varlýðýmý ararken hele,
çengelli iðneyle iliþtirilmiþ yalnýzlýðýmdayým.
fal sayfalarýnda- sevgilinden haber var- diyor
bekliyorum bende...
ellerim ceplerimde yürüyüp eve,
mum ýþýklarýnda duman ediyorum gönlümü,
kýzýyorum biliyor musun kendime?
nerden çýktý bu sevda bu yaþta diye,
elimden çay fincanýný düþürüyorum.
sigaramdan küller saçýlýyor yere.
dalýp gitmelerimin sonu iyi deðil...
evi temizlemekten parmaklarýmda yaralar açýlmýþ,
unutursun diyorlar.
hüzün çok yakýþtý bana bir görsen,
eteklerimden süzülürken yere,
yoksun diye kime haber salayým ki?
senden gayrisi ne biLsin bu derdi,
bekletme beni...
bekletme beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.