Günebakan Kasabası Manilerinden

Allah diyen dedikleri,
Gosdildir yedikleri,
Pek hoþuma gidiyor,
Neyapiyon gii dedikleri.

Yayladan iniyordum,
Seslensen geliyordum
Tokat, Niksara baðlý,
Günebakanlý diyordum.

Tarlalarý taslýdýr,
Traktörler yaþlýdýr,
Üç býçakla sürüyor,
Bayýr bacak, aslidir.

Her yanýnda bahçeler,
Yar oturmuþ saz çalar,
O yarin kaþý gözü,
Yüreðimi parçalar.

Kaya basýnda keklik,
Kýzlar giyer eteklik,
Rakýmýný sorarsan,
Dokuz elli yükseklik,

Halinin ilmekleri,
Yoruyor bilekleri,
Yýllardýr hep dokuyor,
Para etsin dilekleri,

Tarlalarda pýrasa
Dallarýna kar yaðsa,
Kýzlar kocasýz kalsa,
Oðlanlara yalvarsa,

Tarlalarda býtýrak,
Gelin kýzlar oturak,
Otamadan ne çýkar
Evlenek te kurtulak.

Mani benim ezberim,
Kan agliyor gözlerim,
Ben o yarin yolunu,
Ölünecek gözlerim.

Maniye maraz derler,
Güzele kiraz derler,
Yârinden ayrýlana,
Yana, yana gez derler

Gönül yorgun, düþ yorgun,
Toprak deðil taþ yorgun,
Bu dünyanýn iþleri,
seven sevene vurgun.

Sosyal Medyada Paylaşın: