1. Artýk yürüyorum hep. Her yere ve hiç yemiyorum. Üzerime yükledikleri her takýyý atýyorum. Sanki okyanuslar üzerindeyim. Gittikçe hafifliyorum.
2. Neden demiyorum mesela. Biliyorum bir fýsýltý ile çaðýrýyor son. At… Gel. Toplama sakýn… Diyor.
3. Bozuk yollar düþürmüyor beni artýk. Ne kadar çocuk görsem gülümsüyorum yüzlerine. Her otobüsle yarýþ yapýyorum nefesimin yettiði kadar. Bir an dur diyor… Duruyorum.
4. Uçmak istiyorum. Göðe mi? Hayýr. Son-a.
5. Yazmak istiyorum sana. Sayfalarca. Kim bilir, belki bir daha yazamam. Ýnsan hafifleyince yazabilir mi? bilmem. Keþke-lerden korkmadan yazmak. Týpký bir sabah, eski bir trende, elinde bir kafesle gördüðüm gibi görmek… Ýstiyorum.
6. Kýzma sakýn bana. Hafif olmak sanki güzel… Sakýn üzülme ama gerek yok. Çünkü hayat tamda senin baktýðýn gibiymiþ aslýnda. Acýmasýz.
7. Zor. Yaþamak zor. Bir oyuncakçýda, onu alacak çocuðu bekleyen eski bir bebek gibi.
8. Bit(ti)-ecek. Sosyal Medyada Paylaşın:
siyah ojeli mesnevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.