ESKİ BİR MASAL SANKİ...

Bir varmýþ..bir yokmuþ,
Evvel zaman içinde....
Henüz ben çok genç iken,
Paytonlara binerdi mahallenin hanýmlarý,
Fethederdi haftada bir kurulan pazarlarý.....
Dört gözle beklenirdi müþteriler,
Al beni...al beni derdi sanki,
Tüm meyveler sebzeler.
Siftah bile verirdi o kýnalý eller,
Herkes nasibine yermiþ derler......
Ne naylon torbalar vardý,
Nede karga tulumba servisler,
Özeldi sanki o pazara gidiþler,
Düþünmezdik hormonlumu,organik mi diye,
Bazen kavuncu atardý fileye bir hediye......
Gel zaman git zaman oldu,
Memlekette bag bostan kurudu,
Bakkal amcamýn yerine,
GROSSS marketler kuruldu
Elimiz parayla degil...KREDÝ kartýyla doldu....
Sonra dediler üretim yok,
Kredi vermeye baþladýlar çoook çok,
Bu nasýl ödenir,nasýl baþa çýkýlýr,
Kimin umurumdaki ..kimin yuvasý yýkýlýr.....
Demek isterdim onlar ermiþ muradýna,
Hadi dostlar biz çýkalým kerevetine,
El koyuldu sanki kardeþlerimin,
Bir kilo dometes alma niyetine....
Kýrýlýp küsmesin bana sakýn dostlar,
Bu hal beni derinden yaralar,
Gün olur elbet duyarlar,
Yazar çizer tüm arkadaþlar,
Veee.....umarým haykýrýrlar...............


sergül kandemir 25.1.2010 ANKARA...
darýlýp küsmece yok...
neyleyim köþkü,neyleyim sarayý....Ýçinde gezinen yar olmayýnca....

Sosyal Medyada Paylaşın: