þaþýrmýþ feleðini þaþýrtmýþ feleðini þerefsizin biri
yaklaþtý onun gibi yaralý adamýn biri sorunca halini duymadý duymak istemedi kör saðýr lal boynu bükük sarsýlmýþ güveni
tanýnmaz dehþet içinde çýðlýk ama sessiz suçlar ama suçlu kýrýlgan ama kýrmýþ yanmýþ ama yakmýþ gibi… dalmýþ alacakaranlýða gidiyora kabuslarla gidiyor yürüdüm üstüne sezdim yarayý acýsýyla yaramýn sancýsýyla dayanamadým
ürkek heyecanlý seslendim dehþet ile bakýþlarýyla bir oldu üstüme zelzele o an
tanýdým tanýdým onu âma eden beni o yüzü
koparma demiþtim gönül baðýmýzda duran papatyayý ama sen kopardýn… dal yine yeþerdi bak imkansýz eski halini vermek ala geyik avcýsý ben peþinden koþturan sen bir görünür bin kaybolan sen deðil miydin ceylan gözlüm bak yaralar içindesin beni yaraladýðýn gibi…
Abdulrýzak Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdulrızakkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.