Burada Aşkı Bilmiyorlar

Yapraklar sararmýþ, dallar eðilmiþ,
Mevsime sonbahar diyorlar gülüm.
Diyorlar gökyüzü mavi deðilmiþ:
Gözlerinden mahrum bu yerler gülüm.

Yokluðuna düþmüþ durmuþ þelâle,
Nârin ellerine deðmemiþ lâle,
Göðsümdeki sessiz isyâna bile
Dermân olmuyor bu diyarlar gülüm.

Neredesin þimdi, sevinçler nerde?
Þuh bu kahkahalar hicrâna perde.
Zümrüdüankâ’nýn göçtüðü yerde
Bülbüle de bir gün kýyarlar gülüm...

-Biliyorum- beni bekleyeceksin
Kýrlara son güneþ düþene deðin.
Biliyorum: düðüm düðüm yüreðin.
Yine de aðlama: duyarlar gülüm.

Anlatamýyorum, anlamýyorlar:
Mehtâbýn güneþe olduðu kadar
Sevgine gönlümün ihtiyâcý var.
Burada aþký bilmiyorlar gülüm...

Selçuk Bekâr
Sosyal Medyada Paylaşın: