Öpüþmenin týlsýmýyla uyandým bir sene. Bir sene esir oldum dudaklarýnda. Yaðmur oldum, gök yüzü gibi. Fýrat gibi sert ve kýrmýzýydýn. Akan kanýmýn gölgesinde çocuklar oynadý. Ve sen çocuktun, tuttun elimi.
"Ben sen de tutuklu kaldým" þarkýsý gibi... Tutuklu kaldým sen de. Sen de tenimi kýzarttým geceye. Ateþ nöbetçiydi. Üzerimizi terle boyadýk maviye.
Koþ hadi ayaklarýný kullanmadan, yüreðime. Utangaç gözlerin bakmasýn gözlerime. Tersine çevir hadi beni ve kendini. Düzelsin hayat.
Çevremize ektiðimiz etik bakýþlar. Belki bir reddediþ toplar, belki ölüm. Ama ben yaþamak istiyorum.
Belki bütün çanlar bizim için çalacak. Ve yanýt vermeyecek felsefe. O zaman çýðlýðýmý akýtýrým yüreðime. Ve susarým herkese. Sana, ona, buna; Yalýn ayaklý çocuklara bile...
Belki de konuþurum tuvalimle ve renklerimle. Belki de çekerim kýlýcýmý tüm var olana. Bir akrep gibi yalnýz ve intihar yaþarým. Beyaz güvercin bilmez beyaz olduðunu. Ama ben biliyorum kýrmýzý olduðumu.
Siyah boyalar fýrlatsanýzda yüreðime, Ben güneþin misafiriyim. Gülen kýzýn dudaklarýnda, Satýr arasý gülüþleri seviyorum. Sayfalarca gülmek istiyorum sana, Anarþi gülüþlüm.. Ýsyan kokan geceye merhaba!
Sosyal Medyada Paylaşın:
anadolu5 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.