Yavaş Yavaş
Bahar gelir bizim eller þenlenir,
Durma, düþ yollara, gel yavaþ yavaþ.
Keven ateþinde çaylar demlenir,
Tomurcuða durur dal yavaþ yavaþ.
Çiçekler dökülür, ýþgýna döner,
Güzeller sevdanýn köþküne döner,
Umutsuz aþýklar düþküne döner,
Eser gönüllere yel yavaþ yavaþ.
Arýlar çiçeðe banýp göçüyor,
Kuþlar aðaçlara konup göçüyor,
Faniler dünyaya kanýp göçüyor.
Yine görünüyor yol yavaþ yavaþ.
Haftalar çaresiz, aylar doymuyor,
Akar kar sularý çaylar doymuyor,
Nehirler boþaldý koylar doymuyor.
Düþer yücelerden sel yavaþ yavaþ.
Gökyüzünde sýðýrcýklar ötüyor,
Ufuklar kýzarmýþ, güneþ batýyor,
Garip hanelerde duman tütüyor,
Döner yuvasýna kul yavaþ yavaþ.
Bahar ayý beni benden götürür,
Götürür de uzaklarda yitirir,
Hüdai’yim dert küpüne batýrýr,
Lal olur aðzýmda dil yavaþ yavaþ.
09.01.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.