makina çarklarýnda kocamýþ gençliðim en son sevdiðim kýzý -yine bir hayaldi hayal meyal hatýrlarým- bu ritmik gürültünün karanlýðýnda yitirdim
hava karbonmonoksit soluk yüzler kýsýk sesler ordusu dilimde en son seviþmenin fosillenmiþ hazzý havam gündüzsüz havamýz isyanýn en yücesine gebe vardiyada her soluk özgürlüðe bahane ellerim bana utanç veriyor anne ah ki ellerim sahibime sattýðým emeðimi ele veriyor ! ellerim hani sana çiçek taþýyan ilaç veren ekmek veren saçýný okþayan eller þimdi elden bir þey gelmiyor el ele bakýyor el elden utanýyor !
spartaküs rahat uyuma tarihin diyalektiðinde biz bak bu tek tip giyinik bu toplu alayla ben köleyim köleler köleyiz !
Sosyal Medyada Paylaşın:
NECATİ BAYAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.