Yaratýlan her þey fani, þairlerde bir insan. Þairlerde bir gün gelir, göçerler bu dümyadan. Onlardan bize miras, duygulu dizeler kalýr. Ýstemezler aðlamayýn arkalarýndan. Eserleri okunursa, þairler hayatta kalýr. Kýymetleri bilinmezse, þairler o zaman ölür. Rikkatlidirler yürekleri, sevda yüklü duygularý. Hayatta oynamazlar, körleri ve saðýrlarý. Riyakar deðillerdir, her dem açýk alýnlarý. Gönüllerde þairlerin saraylarý konaklarý. Hiç bir zaman ölmediler, Karacoðlan, Yunus Emre. Mevlana mýz Ýlahi aþký, derceylemiþ Mesnevide Ýfadesý hakký beyan, ipektir dokunan halý Manzume olur hayatý, gönülden verir hesabý Ariftirler sözlerini damardan söylerler Þiir gibi yaþarlar, korkmazlar ve sinmezler. Candan dostum derler, sevgi pýnarlarý gönüllerinden. Alkýþ istemezler,verirler ama almasýný bilmezler. Açýk býrakýn pencereleri, meltem odaya dolsun. Kapýlýrsam kapýlayým, bahtýmýn ruzgarýna. Esinti götürsun bizi, bir þiir akþamýna. Kapýlýp gelmessem, iklimimde, kar olsun tipi olsun. Okunacak þiirler buðun, rahmetli Arif Damardan okunsun...
Mehmet DEMÝREL 22.10.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.