bana gel ama yüreðinle gel, ha öyle gelip geçici bir sevda gibi de deðil isteyerek,iþleterek yüreðime... hissettir bana geldiðini, nefesinle,sýcaklýðýnla,Yüreðinle...
öyle iki de bir seni seviyorumda deme bana sev ama ezberletme özle ama belli etme hissettir...
kime diyorum ki? sen ne sevmeyi bildin ne de özlemeyi. ne deðer vermeyi bildin ne de kýymet bilmeyi! tek bildiðin kýrmak,kýrmak ve yok saymak!..
ya da en iyisimi sen hiç gelme. çünkü, sen ne gelmeleri bilirsin ne de sevmeleri...
"...Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamaný geldiðinde vazgeçmeyi bildim o kadar.."
Sosyal Medyada Paylaşın:
tunaonal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.