Bir Gecelik Müsemma

Ne saflýðýnda sükut diledim gönlüm kanarken.
Ne iptila ben dedim fuzuli aþkýnda yanarken.

Bir yer vardý biliyordum kaçýþlar hep ona.
Ne kaldý ki söylenmemiþ düþen yapraktaki fona.

Bazan griydi bazan sarý, vuslatýn bedeli.
Ferhatlar yaþar mý Þirinler habersiz gideli.

Ey aþýký nalan, kýblesiz ölümler yar olmuþ.
Meðer yok sandýðýn girizgah hep sende var olmuþ.

Ancak gece düþer yýldýzýn kýsmetsizliði eþke.
Ve bir daha döneydim Yunus dergahýna keþke.

Ol gecede kanatýrsýn gül diyarýný önce.
Bitirirmiþ aþýk anda mutlak varýný önce.

Bedel buysa sengine yazýlmasýn hüvel baki.
Anda bilirdim derman, meðer yalancýymýþ saki.

Þehri boyadým kande yokuþ yokuþ fevaraným.
Gül renginde kanasýn gece, ben ki kan revaným.


Sosyal Medyada Paylaşın: