Eylül düþerken takvimlerden, Sonbahar üþüyor kirpiklerinde, Zemheride tutuþuyor adýmlarýn, Vardýðýn her yer yalnýzlýðýn. Günde yirmi dört kere öpüyor akrep yelkovaný, Ve hep ayrýlýðý büyütüyor kavuþmalarý.
Benimse; Þimal rüzgarlarý eser saçlarýmda, Ahu gözlü bir dilberin bakýþlarý gözlerimde, Ve avuçlarýmda umut dolu yarýnlar, Alnýmda yazýlý, üç harf tek hece, Göðsümde uyanmayý bekleyen, Sarýp sarmalanmýþ bir aþk var.
Ben aþka gelirim suretinin hayaliyle, Sen yalnýzlýkla meþk etmekte, Bir sen aþka gel gözlerimde, Bir sen beni anla sözlerimde.
Sevgili, Sinende taþýdýðýn cesedidir ruhunun, Yýllar sararmadan, Ve küf sarmadan bedenimiz Sev ki Adem de can bulsun Havva, Ve sev ki aþk üflensin burnumuza…