Kalemlerim iðne ve kâðýtlar kumaþýmdý
Harflerle kelimeler, manidâr nakýþýmdý
Dökülen göznurlarý, boþaymýþ be gözlerim
Tefekkür ateþinde, hergün fikir közlerim
Veda ediyorum ben, dostlarýma mecburen
Kaldý mý hayatýmda, bana bir ümid veren?
Kalemlerim kurumuþ, birer ince fidâným
Meyveye durmadýlar, çok istese de câným
Meyvesizdir baðlarým, her yer sapsarý gazel
Neylesin aðaçlarý! Bu sergerdân müptezel
Ben ilkokulda iken, tek bir hayâlim vardý
O hayâlime fedâ, uzun leyâlim vardý
Gözlerimden fýþkýran, âb-ý seyyâlim vardý
Uzun yollar tepmeye, bitmez mecâlim vardý
Taþlý yolda yoruldu, bu küçücük talebe
Köye her gittiðinde, uðruyordu mektebe
Bahçesinde oynardý, çocuklarla körebe
Þimdi güzel okulu, içten, dýþtan harabe
Bir vefa adamýydým, yoktu asla bir eþim
Gözlerimin önüne, geldi de o geçmiþim
Liseye göndermedi, benim paragöz babam
Hadi tarlaya dedi, elde týrmýk ve yabam
Biliyordum boþaydý, verdiðim onca çabam
Daðda hayvan otlattým, elimde ince sopam
Daðlarda koyunlara, çalmadým ince fülüt
Kitaplar okudum ben, þâhittir yaþlý söðüt
Boþaymýþ bunca emek, okumakta yok ekmek
Daha iyiymiþ meðer, kalem yerine deðnek
Keþke fülüt çalsaydým, daðlarda yanýk yanýk
Belki de kazanýrdým, meyhânede bir katýk
Bana ýzdýrap verdi, ilim, irfan, düþünce
Yýrmý yýllýk hayatým, hep çile ve iþkence
Soner Çaðatay Wuppertal
Kelimler:
âb-ý seyyâl: fýþkýrýp akan su
leyâl:geceler