cebimde aþkýndan kalan
bir kaç aþk melekleri ile düþtüm
yine yollara
giderim gittikçe yol bitmez
sevda sokaðýna girdim
cebimdeki aþk meleklerini
salacaðým gökyüzüne
artýk onlar da özgür
senin gibiler
özlesem de seni
ne çare
özlemekle yetineceðim artýk
en çok
aþk meleklerini özleyeceðim
ilham perilerimi özgürleþecek
artýk
cebimden çýkarmak zor geliyor
aþk meleklerini
ayrýlýk vakti geliyor yavaþ yavaþ
caddenin ortasýndaki saat kulesi
var gece on iki olmuþ
yalvarsam aþk meleklerine
gitmezler mi?
býrakmazlar beni dimi?
eðer terk ederlerse beni
aþk melekleri sana gelsin
yanaðýna benden bir öpücük
kondursunlar
ey vefalý sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.