Düştüm Düşeli

Aþkýn ateþine düþtüm düþeli
Yakar da kül eder közlerin beni
Sevdanýn narýnda piþtim piþeli
Korkarým del eder gözlerin beni

Ýki elim inmez oldu yakamdan
Rakiplerim oyun oynar arkamdan
Ömür hicran oldu kederden gamdan
Yabanda el eder sözlerin beni

Yalandan dolandan öðüt aldýkça
Saçýma baþýma karlar yaðdýkça
Yarene yoldaþa hasret kaldýkça
Kötüye kul eder hazlarýn beni

Coþkun sular gibi aksam durulmam
Bin cefa da etsen küsmem darýlmam
Dünyanýn yükünü çeksem yorulmam
Dönülmez yol eder izlerin beni

Gönlümüze acý soðan ekildi
Gözümüze siyah perde dikildi
Aramýza beton duvar çekildi
Kurumuþ dal eder kozlarýn beni

Her halin bal olsa arýda kalýr
Renkler uçar gider sarýda kalýr
Söylenecek sözler yarýda kalýr
Bir ahraz dil eder pozlarýn beni

Gönlümde ziyasýn gözümde ýþýk
Her cevri cefaya dayanmaz aþýk
Ne sümbül ne süsen ne de sarmaþýk
Dikenli gül eder yazlarýn beni

Ömür böyle geçmez bir çare düþün
Gahi gerçek gahi hayalde düþün
Ozanca dünyama deðmez gülüþün
Encamý dul eder nazlarýn beni

Ozanca/Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: