Yol Verin Geçeyim Dumanlı Dağlar!
Durmayýn önümde Allah aþkýna
Yol verin geçeyim dumanlý daðlar
Allah için dokunmayýn þaþkýna
El vurmayýn yaram aðlar yâr aðlar
Bir yâr için çýkmazlarda kalmýþým
Bülbül gibi ahu zara dalmýþým
Çiçek açmýþ güller gibi solmuþum
Elim aðlar gözüm aðlar yâr aðlar
Ne arifim ne kâmilim ne deli
Ne mürselim, ne nebiyim ne veli
Ben de yâr yoluna düþtüm düþeli
Dilim aðlar diþim aðlar yâr aðlar
Yitirmiþim ararým gülizarý
Yâr uðruna çekerim ah-u zarý
Bir goncayým bir çiçeðim bir arý
Dalým aðlar balým aðlar yâr aðlar
Dayanamam gözlerinin yaþýna
Görsen hallerimi gitmez hoþuna
Çalsam çaðýrsam ne boþu boþuna
Sazým aðlar sözüm aðlar yâr aðlar
Bu deli sevdada kalmadý kârým
Gül dibinde yanar dumansýz harým
Kimsesizim nerde benim baharým
Yazým aðlar kýþým aðlar yâr aðlar
Anlýma yazýlmýþ kara yazýlar
Yüreðimde yarým kaldý arzular
Göz, göz oldu yaralarým sýzýlar
Derman aðlar tabip aðlar yâr aðlar
Ozancayým yâr sevdamý el bilmez
Beklerim yollarý cananým gelmez
Benim kara bahtým talihim gülmez
Benim için alem aðlar el aðlar
Fevzi Cahit
Ozanca/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.