an kadar kýsa yaþam, sonsuzluk kadar uzun bir çift göz ufkun derinliklerinden bakan evrene annem ve ben yalnýzým serin sularda ayaklarýmýz öylesine derin, öylesine ýslak üþüyen yaprak hýþýrtýlarýna saklanan mazi yanýyor þimdi içimi acýtan hikayelerden elimde kalan koca bir hiç
ört geceyi üzerime üþüyorum eylül ! çekilsin ýþýðýn hareleri , uykuya dalsýn usum babam ve ben yalnýzým sarýlýyoruz son kez öylesine dalgýn öylesine incinmiþ / aðlamaklý sonsuzluða akan yýldýzlara dokunan ellerimiz yorgun hazin bir veda bizimkisi güz yaðmurlarý kadar soðuk, bitmeyen geceler kadar uzun
bütün serçeleri çaðýr / gelsinler eylül yüreðime dokunuyor aðlamasýnlar gidenlerin ardýndan yalnýz deðiller, koynumun kuytularý derin bak sýmsýcak avuçlarým
uzayan yollarda sefil ayaklarým cebimde kýrýntý umutlar, yüreðimde serçe çýrpýnýþlarý gölgem ve ben yalnýzým hadi dökülen yapraklarla uðurla beni eylül…
ayþe uçar 21/10/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.