Ne çok rengi varmýþ yeþilin
Yeni renkler keþfediyorum buralarda
Erik yeþili çaðla
Gümüþte yaprak
Mahzun duran otlarda
Büyülü gölge yeþili...
Yeþilin bozu kýrlangýç göðsünde
Güneþte mor gülüm gülümseyen elma
Siyah bakan çam
Karanlýkta heybetini bulan dað yeþili
Ardýç kirlisi
Yarattýðý güle büyüsünü katan
Gül yapraðý kavruk yeþil
Mevlâ’m yeþilin kýrk tonunu daðlara vermiþ...
Renkten renge gülümseyen yüzlerce vadide
Köpük köpüðe akan dereler
Kavuþmak ister gibi sevgiliye
Akýyor, akýyor binlerce yýldýr denize
Sularýnda sihirli bir yeþil
Her akþam yaðmurun resital verdiði bu yerde
En uzun senfoniye eþlik ediyor dallar...
Bilinen hovardalýðýyla rüzgâr
Þefliðini ilan ederken aðaçlara
Yol hazýrlýðýnda
Tatlý bir telaþa düþmüþ kuþlar
Günü müjdelemeye devam ediyor serçeler
Yok böyle bir görüntü
Böyle bir hoþ manzara
Dünyayý yaratýrken Mevla’m
Anlaþýlan torpil geçmiþ Karadeniz’e
Mevla’m burada
Þiirin en güzelini daðlara yazmýþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.