MASUMİYET (El Cenabi'ye)

Hoyrat bir þekilde çektiler,
masumiyet saklý bedeninden.
çýkarýp savurdular,yýrtarcasýna
basma,pazen,ipeklileri...
sýzlanmalar gözyaþlarý,nafile...
kimse ! hiç kimse O ’nu
duyabilecek frekansta deðildi.
umarsýzca gezindi hoyrat elleri
kimbilir ? sahte gülücükler,aþaðýlayýcý kahkahalar yankýlandý dehlizlerde.
belki arkadaþ,belki tanýdýk idiler eskide
belki de ulaþýlmaz bir yerdeydi O’nun için
vahþi bir hayvanýn efendisine,hizmet etme mutluluðuyla,
kirlettiklerini zannettiler,
kirlendiklerini farketmeyerek.
ve akþam,
maskesini býrakarak,hiçbirþey yokmuþ gibi eve dönecek
ayný elle çocuðunu sevip,
ayný elle karýsýna sarýlacak.
ve
hiçbirþey yokmuþ gibi huzurlu
ve
hiçbirþey yokmuþ gibi mutlu
dilim varmýyor ama...
bir insan gibi,yataðýnda mýþýl mýþýl uyuyacak.



Zafer Salmankaþlý

Sosyal Medyada Paylaşın: