Yaðmur bereket olur Karadeniz’e nisan,mayýs,haziran süzülür fýndýk,gürgen,çay yapraklarýndan ince ince,damla damla bazen güðümden boþalýr bazen de tüfek çubuðu olur,vurur kiremitlere horon eder yaylalardan,köpük köpük ha ! uþak ha ! iner Karadeniz’e ifterilerden milyaryýllýk buluþmayla yeniden baþlar hayat bir genç kýzýn uçuþan çemberi kýna kokularý yayýlan elleri gibi yaðmur,toprak,Karadeniz bu yörenin ayrýlmaz sevgilileri.
KARADENÝZ-2
O yýl ! O yýl ! gelene dek seksenaltý ölüm,damla damla döküldü Hiroþima’ya düþen atom gibi ne görüldü ne patladý ne yaktý damlalarla damladýlar damlardan koþtular çocuklar sulara huuuuu ... yuvarlandýlar,yarýþtýlar su içtiler fýndýk yapraklarýndan bilemediler, onlar çocuktular ama ! yiyin dedi,için dedi Karadeniz’e sorumlu inanýlan biri düþük radyasyon bu topraklar hüüüp diye içerim çayý gördüðünüz gibi hayatý harmanlayýp geçirdiler yediler,içtiler önce kuþlar,böcekler sonra nadir çiçekler þimdi de insanlar,tek tek ne olurdu ? aç kalsaydý,yetim kalmasaydý Karadeniz...
Zafer Salmankaþlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
nekivebuki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.