zorunlu mutluluk ahuzar duruþlarýnda
çekilesi dert deðil ki gün batýmý
kayboluþlarým
nicedir gülmedim içimden haykýrarak
düzelir belkilerde kaldým
ruhum geçmiþimle geleceðimi baðladý sorgusuzca
fýrtýnalý güne düþmelerim
dokunulmazlýðý olmayýþýmýn düþ vurgunlarý
kahroluþlarým
dolandým kördüðümde
her gün bir öncesini aratýr oldu
yok oluþumun iþareti deðdi günüme
iþte yine beyaz potinlerim çamurlara battý
ilmeklerin renkleri soldu
ekledim sevdamý yine umut yok
...............
ve koca þehrin ýþýklarý söndü
yüreðime oturan sen gibi
deðiþir belkiler bitti
usul usul benden gidiþini gördüm
söndü kalemime deðen kelimeler
ruh bedenimi terk etmek üzere
ölüm yolda karþýlamalýyým
h o þ ç a k a l
yüreðime gizlenen sevgili
unuttum saklýmda sevdan
h o þ ç a k a l sen bulaþmýþ þehrimi terk ediyorum...
n.altýn 30/08/2010