Yüzüne baktým solmuþ Kalbini dinledim durmuþ Gözlerime bak dedim, Heyhat!!!! Gözlerin yok olmuþ. Lâl olmuþ yürekte Âma ca bir gazelsin… Tiryaki özlemin tutsaðýnda Þimdi bir esirsin. Akþam kýzýlýna düþünce Renksizliðin ahengi Duymuyorsun artýk ahhh!!! Bendeki beni… Beyaz bir örtüyle sardýlar bedenini Boþ bir çukur açtýlar Aðladým, yalvardým Yine de seni Boþ çukura koydular. Kürek kürek kum attýlar üstüne Çukur kapandý, Bir tümsek oldu Ýnsanlar birikti, aðlaþtý Birer birer terk ettiler mezarý Bir ben kaldým baþýnda Bir ben... Güneþin buz tuttuðu yerdeyken sen Kar yangýnlarýndayým þimdi ben... Çýrpýnýrken daraðacýnda özlemin Zebaniler 3/üç 5/beþ nöbetinde þimdi Asýlý hüznüne bakarken, Firaridir gün geceden... Acýnýn sessiz sözleri Çizilirken gözyaþlarýnla, Bulutlar kan aðladý Veryansýnýma!!! Ölümün asýl rengi, Bir kamçý gibi çarpýnca suratýna Sus, haykýrma! Gelmeye çalýþma Gülmek için uðraþma Dur aðlama!! Sen ölüsün artýk…..
tülay
Sosyal Medyada Paylaşın:
tülaytayfun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.