Kafdağının kıralı
Denizin dalgasýnda bir cöp misaliyim ben.
Yapýþtý can evimden umutsuzluk girdabý,
cöldeki susuzluða serap emsaliyim ben.
Daðlar bile cekemez bendeki ýzdýrabý.
Dertlerime bürünüp mecnun olurum bazý,
gök kuþaklý semada rakseder duygularým.
Benim gittiðim yollar hep özlemler cýkmazý,
okyanuslar menbas,ý þu benim göz yaþlarým..
Sevdalarýn tahtýndan kovulmuþ bir deliyim,
periler diyarýnda kaf daðýnýn kýralý.
Yükselen ayaklarýn, tozlu merdiveniyim,
yazýk deðirmen gibi ezmek yaþam kuralý.
Uzaklardan okþadým ben hep sevdiklerimi,
sevdalarýn tahtýndan kovuldum kovulalý.
Rahmet kapýlarýndan kovulmuþ dilenciyim,
ÝKÝ ELÝ BÖÐRÜNDE KAF DAÐININ KIRALI..
Necati Gedikoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
necati gedikoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.