UMUDUN RENGİ

Kan kokuyordu hava geniz yakarken,
Duman namludan çýkýp yükselirken göðe,
Bayrak gelgit yaparken sancakta,
Toprak görünmüyordu,bir yýðýn cansýz beden...
Ve tüm renkler vurduðunda kýzýla hayalle gerçek nasýl dans etsin?
Yüzerek gelen aç balýklar büyürken göz bebeklerinde.
Dualar karýþmýþken silehýn dumanýna,
Hayal de,rüya da, dilek de birdi artýk.
Neden,niye sorusu unutulmuþken beyinlerde,
Emir amaç olmuþtu his dolu yüreklerde.
Demir ateþle bu kadar mý korkunç olur?
Neden patlarki Allah’ým genç bir Türk’ün göðsünde.
Vatan dediler, ana dediler,namus dediler.
Dediler ve puslu bir hava gibi üstlerine çöktüler.
Yabancýlarýn önlerini bir ýrmak gibi çaðlayýp da kestiler.
Demir ete vurdu, et ise topraða.
O bile dayanamaz feryad eder Allah’a
Gözyaþlarý damlarken tarihin sayfasýna,
Umut ýþýldýyordu,her bir gün batýþýnda.
Son dua da bitince huzur dolu bir gece,
Hâk, gösterdi zaferi yorgun düþmüþ millete.
Hayallerden de güzel düþlerden daha da öte.
Nasýl da al bir deniz yükseliyor ve þimdi bakýn!
Çanakkale üzerinde;
Mavi gözler izinde...


ATATÜRK VE ÞEHÝTLERÝMÝZÝ HÝÇ UNUTMAYACAÐIZ....
Sosyal Medyada Paylaşın: