Ruh Halleri..

Sebepsiz bir hüzün sarar yüreðinizi kimi zaman
Býrakýrsýnýz kendinizi sisli orman kuytularýna
Yol almak istersiniz incecik bir çizgide/
Hatta, bir karýncanýn ayak izinde
Ve, yok olmayý göze almak/
Hayatýn en karanlýk dehlizlerinde


Kimi zaman bir büyü gibi kendine çeker sizi/
en ürkütücü derinlikler
En demli zamanýnda gecenin/
deme gelir kývrýlarak o, kahrolasý engerekler

Ölüm kadar sessizdir artýk anlar
Sorular cevapsýz, cevaplar sa anlamsýz
Yüzlerce martýnýn yüreðine yüklersiniz sancýlarýnýzý/
Avaz- avaz susarsýnýz!
Ne tuhaf!Kendi kulaklarýnýz bile tanýyamaz kendi avazýnýzý ;þaþýrýrsýnýz!


Bir keman sesi yýrtar yüreðinizin perdelerini kimi zaman/
Lime -lime edilirsiniz
Þaþkýn bir balýk gibi kendi kumsallarýnda dövünen ruhunuzu izlersiniz sessizce
Yüreðinizden kopan bir parça daðýlýr tüm evrene, zerreler ce !
Siz, öylesine mütebessim
Garip bir haz duyarsýnýz kendi yeisleriniz den aþikar!

Siz, zaten hep böyle tuhaf/týnýz!


Aldýrmazsýnýz gözyaþlarýnýza, salýverirsiniz olabildiðince
Ara, sýra saysanýz da damla -damla
Bilirsiniz ki her geçen an bir vedadýr aslýnda
Hep þikayetlendiðiniz bu hayatla

Aðlamak da olasý gülünecek yerde, gülmekte vaki
Zaten, insanýn hamurunda olmayan ne var ki?
Elde var bir, elde var iki neye yarar ki?
Gün umuda doðar ama karanlýk takar çelmeyi


Bu öylesine bir hüzündür iþte kuþatýr yüreði
Kimi zaman anlamsýz, çoðu zaman da sebepsiz
Hepsi insanca hasletlerdir bunlar kuþkusuz!
Yinede hep ayný sözcükler dökülür dudaðýnýz dan/ sayýklarsýnýz

Ýnsan denen varlýk ne garip!
Neden hep böyle tuhafýz? ’

Meral Adak..
Sosyal Medyada Paylaşın: