Donmuþ bir vücuttu; öylece taþlar da yatan, upuzun
Elinde, bir tek somun
Çöküntülü bir bedenle, yýkýlýp da uzanarak kalakalmýþ
Gözlerinde, binlerce yaþanmýþ hüzün
Hayatýn dertleri, deryalarca kanýný kusturmuþ
Boðmuþ yüreðini, kahýrlarýný sunmuþ
Ýçinde patlamýþ
Ve susturulmuþ
Son duraðý demekmiþ, bu kara taþlý kaldýrým
Yaþadýðý ve yaþam istediklerinden geri kalan
Ne gelen var, ne soran
Geride býrakmamýþ, arayýp aðlayacak istemi
Sanki; Dünyadan sessizce süzülen bir gemi
Nerde cebinden çýkan, o resimde ki?
Nerde boþa biten, hayatýn son demi?
Sende bir gün düþersin, belki
Deðil mi?
Gelmiþ
Yaþadýðýný ve yaþamým da var sanmýþ
Koþmuþ
Sevip sevildiðince, yakýlmýþ aldanmýþ
Yýkýlmýþ
Tüm o boþa geçmiþ þaþaalý hayatýndan
Elinde yiyemediði son serveti, tek bir somunu kalmýþ
O bile nasip olmamýþ
Avuç içleriyle, sýmsýkýca da yapýþmýþ
Elleri gibi, oda kurumuþ
Dediler ki;
Sýmsýcak, sarýlamamýþ
Aðlayýp, aðlatamamýþ
Taþ gibi kalbinin, kaprisleri ve gururuyla
Ha bire boþluklarda, oyalanmýþ
Secdeye bile kapanamamýþ, ALLAH’ TAN bile nasibi yok
Sonu; pisliðe saplanan, kýrýk bir tek ok
Bir gün boyu, yorganý sadece tek bir gazete kaðýdý
Üþümez mi acaba?
Elbiseleri, dopdolu yama
Her yaný, yýrtýk pýrtýk
Yüreði su almýþ bile, þiþiyor artýk
O kaldýrýmýn üstünde, yatýp da son nasibini mi aldý?
Düþünce; çarpan baþý da, akýllandý mý ki acaba?
Ne soruldu
Ne de arandý
Nasýl aransýn ki
Nasýl da meraklý bakýþlarla, sorulsun
Þu fakirliðin, elleri kurusun
Öylece yapayalnýz, kaldýrým üstü taþlarýnda kala kaldý
Hayal bir dünyanýn yalanlarýna, kanýp da aldanmýþtý
Veya boþça oyalanmýþtý
Her nedense, herhalde hepte aldatýlmýþtý
Acep yerde yatan bu gönül’ü?
Kimler içten yakmýþ, kimler göðsünde de sýmsýcak yatmýþtý?
(19.10.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.