gözlerinin ardýndaki þehirde yaþadým çocukluðumu ýþýklý ayakkabýlarým renkli misketlerim vardý kimsesiz gecekondular dolaþýrdý bom boþ çayýrlarda hiç batmazdý güneþ ve sonsuz maviydi gökyüzü sonra sen büyüdün , þehir büyüdü sokaklar caddeler evler büyüdü sen büyüdükçe küçülen ve eski evini özleyen pasaklý bi çocuk bir de ahý kaldý ondandýr içindeki isimsiz sokaklar
Sosyal Medyada Paylaşın:
BİGARİP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.