Ne toprakmýþsýn be verdiðinden, Ziyadesini alýrsýn, Gýdým gýdým verir, Kömçe-kömçe alýrsýn. Beni de aldýðýnda, Umarým doyarsýn,
Ortak noktamýz da var senle toprak, Sen hayatlara doymadýn ben sevdalara, Bir fark var ki ortada sen aldýðýný eritir sin, Ben yaþadýðým la tükenir eririm, Senin baðrýn kapanmaz yeni hayatlara, Benim gönlüm arlanmaz uslanmaz, Yeni sevdalara..!
Kapansýn artýk bu yara ey toprak, Al beni de doymak bilmeyen baðrýna, Gönlüm doydu nankör sevdalara,
Tüm özelliklerin sirayet etmiþ yaratýlanlara, Vermek için almak gerekmiþ anladým amma, Bir hayli vakit geçti vardým yolun sonuna, Diyeceðim o ki toprak aþk olsun sana..! Aþk olsun aþk olsun, Aç koynunu bu kenan da dolsun.!
Kenan Sayýn Sosyal Medyada Paylaşın:
NedameT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.