seni unutmak isterken daðlarý söktüm yerinden denizleri takýp ardýma yedi iklime aktým sen var ya sen bir nefeste Nuh tufanýný kopardýn yüreðimde sen þiþende ömür demlerken içimde enkazý yaktým külünde sana baktým ve tüm sürgün sevdalarý sana býraktým aklým aðlýyor artýk bak! aklým
demir asa çul çarýk kaf daðýnýn ardýnda sevgi dilendim el açýp gölgemde gölgeni unuttun ne varda sende yüreðime yýðýp gittiðin ya, O geceyi yüreðim aldý yüreðimin aldðýýný almadý aklým ömrümde tortun kaldý sevgiyi ziyanda tattým senden kalan her þeyi kaf daðýnda býraktým sus artýk sus aklým aðlýyor aklým
hangi kýyýya çarpsam daðýldým kum gibi sahiller baþý boþ mevsimler serseri susturamam artýk gurubu özleyen seheri öksüz bir erkek çocuðu aðlar içimde gizlice bu gece ne kadar öksüz varda basýp baðrýma bende ki seni sana terkedip O öksüz çocuða gittim bu gece en öksüz sevdalarý sana býraktým susmuyor bak! susmuyor iþte aklým aðlýyor aklým...
NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR
10/6/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
YARENŞEHBAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.