ZEYTİN
---------------------- Üstat Bedri Rahmi Eyüboðlu’nu saygýyla anarak ve sayýn yazarým Esma KAHRAMAN’dan üç adet "O deðil de" ödünç alarak...
Üç mevsim kendini sürgüne verir.
Nisanda dallarý hep çiçeklenir.
Mayýsta dökülür ve meyvelenir.
Eylülde yaðlanýr, sonra derlenir.
Küçük insan yüksek zeytini sevmez
Zira, yüksek zeytin hasada gelmez.
Kesilir kollarý aman verilmez
Eninden geniþler, boydan büyümez.
O deðil de,
‘Neyleyim neyleyim dallarý neyleyim’
Dallarý ince, yapraðý yeþildir.
Her mevsim altýnda kahve içilir..
Kara tavuk konar dertli dilleþir.
Deliktir gövdesi sincap eðleþir.
Sürülüp tarlasý ters yüz olanda,
Börtü böcek toprak üstü kalanda,
Martý sürüleri ava dalanda,
Büyük olur þölen bütün alanda.
O deðil de,
‘Önde zeytin aðaçlarý arkasýnda yar.’
Narindir dallarý hiç martý konmaz.
Çünkü bu ince dal martýyý tartmaz
Dibi gölge olur aþýklar kalkmaz
Sevdayý gönülden bilenler bakmaz.
Hasadýnda gelir kýzý gelini
Vurur dallarýna toplar zeytini
Gövde arkasýna saklý yarini
Görür de bulamaz tenha yerini
O deðil de,
‘Canýmýn çekirdeðinde diken
Gözümün bebeðinde sitem var.’
Kökü saçaklýdýr dinleyin bakýn,
Dolaþýr toprakta havaya yakýn.
Ateþi zeytinden uzakta çatýn,
Kýlcal kökten bile tutuþur zeytin.
Gövdeden dumaný çýkar da parlar.
Üstüne sularý döksen de harlar.
Yaðlý çýradýr ki çatýrdar yanar.
Kanarsa yüreðim yakaný anar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.