Bilirsem Yalnız Sana Yazardım

Bilirsem Yalnýz Sana Yazardým

Sesimi duyuyor musun bilmiyorum ama…
Bilirsem bütün hikayeleri sana yazacaðým,
yoksa bir yerinde son bulacak bu þiir,
hem de yalnýz kalan bir nokta ile…

Gel bana aþýk ol demiyorum ki,
sen aþk olmaya yakýþýrsýn.
sevilmek için yaratýlan yalnýz sen varsýn
Sanki hiç duymasam da sesin bir namedir kulaðýmda.
Sakýn mutlu aþýk yok deme bana,
þehirler var aramýzda diye hayýflanma,
gecenin hiç ummadýðý bir anýnda,
elinde bir sýcaklýk, içinde bir þiir mýsralanýrsa…

Biliyorsan bile söyleme,
içinde tut.
Sonra sonra ve sonra bir gün bir yýldýz kayarsa
o þehrin en bilinmedik yerinde seni bekleyen bir adam sakýn unutma.

Sakýn aklýnda tutma
seni nasýl unutmadýðýmý,
mesela sen yaðmuru seversin,
sonbaharýn hüzünle sararan yapraklarýný,
mesela sen aylardan en çok eylülle arkadaþ olursun,
kitaplarla konuþur
sonra en çok kalabalýk bir alýþkanlýðýn ötesinde yalnýzlýðý dinlersin,
sonra…

Sesimi gerçekten duyuyor musun bilmiyorum ama…
Sen sabah verilen bir kahve arasýnda hatýrlarsýn belki…
Þehir yabancý kaldý bana,
içim sýrýlsýklam kan
eðer bi yerlerden duyuyorsan muhakkak dinle,
sakýn bu gece daha karanlýk deme
çünkü alem henüz aydýnlanýyor senin þerefine.

Azar azar uyanýyorum henüz,
varlýðýmýn temelinde duran olguya dur demek canýmý yaksa da…
aslýnda, istemezdim böyle olsun,
içimi kan revan eden hançer yaralarýndan arýnsaydým
bil ki ilk sana koþardým.
Sonra ilk senin adýnla açardým gözlerimi,
sabah yýldýzýný senin yanýnda uðurlar,
senin pencereden bakmaný beklerdim saatler boyu.

Bilirsem eðer bütün þiirleri sana yazardým…
Bir sefer sorgulama beni
Sadece bir sefere çýktýðýmý say
Bir sefer görebileceðin bir tesadüf
Eski bir hikayeden kalan ufak bir tebessüm gibi taþý suretinde

Eðer duysaydýn beni
Yalnýz sevdiðimi söyleyecektim sana
Yalnýzca bir sefer
Sonra sahiden gidiyorum
Bilseydin gitme demezdin biliyorum ama
Olsun…
Sen yalnýzlýðýndan bir hece say beni.
Yalnýzlýða alýþan son noktayým
Bir nameydi say ve bitsin…
/.

Hasip Çifci

Sosyal Medyada Paylaşın: